"İnsanlar birbirlerinden uzun mesafelerle ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususi boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır" Abdülhak Şinasi Hisar/ Fahim Bey ve Biz

*Pek çok defa değil başkalarına, kendimize bile kapalıyız... Aslında insan kendini okuyabildiği ölçüde ötekinin dünyasına da aşina oluyor ve tabi bu durum başka dünyalara şefkati de beraberinde getiriyor. Fakat biz kendimize bile öylesine şefkatsizken bu ne kadar mümkün olabilir ki...

*Şehrin ışıkları gökteki yıldızların ferini gözlerimizde soldururken, yerdeki sönük yıldızlar birbirini ne kadar görebilir ki...