-Marianne. Uyandırdığım için üzgünüm.
-Sorun değil. Yeniden uyuyabilirim. Sorun nedir, Johan?
-Bilmiyorum. Çok acı olduğunu düşünüyorum.
-Acı mı? Ne demek istiyorsun? Anlıyorum. Çok üzgünsün.
-Üzgün değilim. Çok daha kötüsü. Cehennemden gelen ızdırap. Benden daha büyük. Vücudumdaki her delikten kendine yol bulmaya çalışıyor... Gözlerimden, kıçımdan... Devasa zihinsel bir ishal gibi... Bu hezeyan için ben çok küçüğüm.
Ingmar Bergman-Seraband
