-Muhtemelen müzik bu ikisinden de ayrı bir yerde.
Ayrıca biz o kadar prematüreyiz ki havadan sudan konuşmak bile hayati bir şey çoğu zaman.
Belki sözden üstün olan sessizlik; sözden önceki değil de, sonrakidir. Söz bir kıvılcım gibi hayatta, sessizlikse o ışıdıktan sonra onu örten karanlık gibi haşmetli... Ölümün tamamlayıcılığı gibi bir şey. Tükeniş değil de, doygun bir var oluş. Bizim sessizliklerimiz böyle değil. İçinde daraldığımız, üzerimize uymayan bir elbise gibi genelde. Onu kelimelerle çekiştirip duruyoruz.
