Geçenlerde Antropoloji dersinde Afrika'da bir köyden görüntüler gösteriliyor. Video hayli eski idi en azından 20 yıllık. Köylüler taşıma su ile tarlalara giden arkları döndürüyorlardı şarkılar söyleyerek. Kendi gözlerimle gördüm, taşıma suyla dönen değirmen çok daha adil dönüyordu sanki. Köye sadece vergi toplamak için gelen bir memur konuşmanın bir yerinde şöyle diyordu: Eskiden sadece yaşlılığınıza bile hürmet edilirdi artık devir değişti. Oysa yaşamak yorgunluğu her daim hürmete layık olsa gerek. Afrika'nın bir köyüne bile bulaşıcı bir hastalık gibi ulaşan bu yozluk nasıl bir yapıya sahip ki her yeri tarumar edebiliyor. İnsan çok katmanlı bir varlık... Onu okumak acı da olsa her zaman güzel. İnsanın iç alemi bir derya, dalgalanmalar olsa da illa ki hazineler barındırıyor cidden... Hiç bir insan tamamen kötü olmasa gerek. İnsanı acı tatlı yaşamak Rabble olan irtibatı, hasbihali derinleştiren bir elif ba aslında. O yüzden zor da olsa çok heyecan verici ve güzel...
