"Az
zamanda, kötü muamelelere uğraya uğraya, bu muamelelere karşı daha
duyarsız oldum; bu muameleler nihayet bana yaptığım hırsızlığa devam
hakkı veren bir çeşit ödünleme gibi göründü. Gözlerimi geriye çevirip de
cezaya bakma yerine, ileriye çevirip intikama bakıyordum. Beni hırsız
diye dövmenin, bana hırsız olmak iznini verdiğini düşünüyordum. Bence
çalmak ve dövülmek bir arada bulunuyor, ve bir çeşit meslek
oluşturuyorlardı, ve bu mesleğin bana bağlı olan kısmını yerine
getirerek, öbür kısmının yapılmasını ustama bırakabilirdim. Bu düşünce
üzerine eskisinden daha rahatlıkla çalmaya koyuldum. Kendi kendime şöyle
diyordum: Nihayet ne olacak? Dövüleceğim. Olsun; ben dövülmek için
yaratılmışım." Jean-Jack Rousseau-İtiraflar-Remzi Kitabevi-1975/Yeni
okuduğum bir kısım/ilginç bir düşünce röntgeni sunuyor.
