Sevgili Pol
Sonuç olarak her güzel söz
doğanın yanında hafif kalıyor.
Evet yaratıcı olduğumu ispat
etmek zorunda değilim.
Elyazım giderek seninkine
benzemeye başladı.
...
Bahçeye çıktım. Frambuazlar
frambuazlar olmuş.
Yolculuğun bende solgun bir
yürek bıraktı Pol.
İçinde 'e' olan aylar bana dayanılmaz geliyor.
Kızıl bir yıldız ya da
elsiz koşan bir adam gibi geliyor bana umut...
Sana söyleyeceğim sözler...onları biliyorsun
ama ne önemi var...gece gelecek...
yel değirmenlerinden başka
bir şey kalmayacak havada...
'yıldız madalyalı mektuplar'dan.. / Lale Müldür
