Tamam, bir açıdan çok üzücü bu hallerimiz ama cidden başka bir açıdan da olayı kara mizaha b/ağlayıp bazen kahkahalarla gülüyorum. Ki normalde kahkahayla gülmek hiç adetim değildir. En son; Sarıgül'ün baba ocağına dönerken ağlamasına, bir de Allahım'ın yardımıyla diye bir cümle kullanmasına karnım ağrıyana kadar güldüm... Artık bazı partilerin, bu toprakların inançlarını yok saymakla iktidara gelinemeyeceğini görüp, diğerleri gibi bunu kullanmaya meyledip geçmiş duruşlarıyla U dönüşü bir tezatla şebeleğe dönüşmelerini de görmüş olduk. Allah'tan Sarıgül iyelik ekini doğru kullanıp kendi Allah'ını benimkinden ayırdı. Aynı hassasiyeti tüm partilerin yetkililerinden bekliyorum. Bir de yahu, Aramızda Konuşuruz'dan nasıl manşet olur demeyin, son manşet ve kimbilir daha nelere çarşaf oluyordur bu saman kağıtlar.
