Bitmez, tükenmez bu yaşamak yorgunluğu...
Herşeye rağmen hızı kesip bir soluklanmalı.
Tüm kısır döngülerimiz, eksik kalış ve bırakışlarımıza rağmen, parçası olduğumuz bütünün coşkusunu hissedebileceğimiz kısa da olsa kimi demler olmalı... Okyanusun bir ucundan diğerine iletişim kuran yunusları görünce düşündüm de, aslında bu kelimelerin de onlardan geriye kalır yanı yok...
