ateş yaksak, sütlü mısır közlesek,

batırsak dişlerimizi batan güneşe

dedin de düştüm birden bulutlardan sulara

güzeldin, kendi havandaydın, yeşil bir çekirgeydin

tuttum seni güneşli kanatlarından,

kaldırdım batıya, ürpererek

dudakların yaz elması, sütlü mısır közlemesi

gülkurusu bir serinlik, bir ipek mendil sanki

baktım, koyulaşmış gölgeler karşı dağlarda

başladı başlayacak orkestrası bozkırın

ince bir yel okşayıp duruyordu

mısırların püsküllerini

H.H.Korkmazgil