Yaşlı ve meraksız gözlerle bakar,
iki çiçek tenekesinin arasında
yaslanıp boyasız ahşap pervazlara,
pencereden bakan kadınlar.
Nice ömürler geçer karşı kaldırımdan,
Ne geleni görür onlar ama, ne gideni.
Kendi ömürleri geçer tüm ayrıntısıyla
tekrar tekrar gözlerinin aynasından
Gereksizcesine uzun bir sonsöze
ya da kalın bir çildin en sonundaki
beyaz sayfaya bakıyordurlar sanki,
kapatmamak için ellerindeki kitabı.
Habis birer melek gibidirler.
Hatırlatırlar önlerinden her geçene:
“Bakın” derler, “bakın ve unutmayın,
“burasıdır işte bir gün geleceğiniz yer.”
Roni Margulies *Resim: Nuri İyem
